با توجه به اینکه هر سیستم زنده مجموعه ی پیچیده ای از اجزاست و رابطه ای همپاس بین یکایک اجزاء وجود دارد، می توان درک کرد که شبکه عظیمی از این روابط در هر سیستم زنده موجود است و به همین دلیل نیز اگر آشفتگی خاصی به هر جزء وارد شود، نتیجه آن بلافاصله به دیگر اجزاء منتقل شده و پس از مدتی کل سیستم زنده را متأثر می سازد. این شبکه ی روابط را که حاکم بر تمام اجزای یک سیستم زنده است و هر جزء را به جزء مجاور و در نهایت به کل سیستم مربوط می کند  “شبکه ی رابط همپاس“ می نامیم.

   از کتاب یک صفحه 141– دکتر مسعود ناصری

- انسان سالم به عنوان ابزار روح از دیدگاه هانه من :

در شرایط سلامت انسان، نیروی معنوی حیات، پویایی ای که این وجود مادی را زنده نگاه می دارد، با اطمینان کامل فرمان می راند، و تمام اندام های ارگانیزم را در وضعیتی قابل تحسین، هماهنگ، در جهت عملکرد حیاتی، و با توجه به احساسات و کارکردها حفاظت می کند تا آنکه روح منطق پذیر ما بتواند این ابزار سالم و سرزنده را برای منظورهای والاتر هستی به کار گیرد.

     از کتاب روح هومیوپاتی صفحه 60- سانکران 

یک انسان به عنوان یک موجود زنده که این همه موجود زنده ی دیگر را شامل می شود، برای خود زندگی خاصی دارد و هدف ویژه ای را دنبال می کند که طبعا" والاتر از هدف تک تک اعضای (یا اجزای) یاد شده است.

معلوم است که انسان نمی تواند به هدف خود که همان مفهوم زندگی باشد برسد مگر اعضای (اجزای) تشکیل دهنده اش به اهداف خودشان برسند. اعضای (اجزای) یک انسان، مکمل پدیده ی زندگی اوست و بالعکس.

               از کتاب یک صفحه 51- دکتر مسعود ناصری

می توان انسان را همچون یک درخت تصور کرد که از تنه شروع می شود و هر شاخه معرف یک سیستم و شاخه های کوچک تر معرف اعضای آن سیستم و ... است. مانند یک درخت واقعی، روابط و وابستگی هایی بین تک تک اجزاء با هم و با محیط اطراف وجود دارد. هر انسانی در قسمت تنه با دیگر انسان ها و طبیعت، ارتباط همپاس دارد (به کمک سیستمهای همپاس دیگری مانند خاک، آب و هوا). اگر یکی از این شاخه ها قطع شود، ارتباط بین اعضای آن شاخه با تنه ی درخت از بین می رود و هر چند خود این اعضا در سلامت به سر می برند، به دلیل قطع ارتباط با تنه (کل) و در نتیجه تبدیل شدن به یک سیستم بسته، پس از مدتی می میرند.                                                                                                                                                                                           از کتاب یک صفحه 144–  دکتر مسعود ناصری

بر طبق نظریه ی داناک و نیز پزشکی هومیوپاتی، شرط سلامت روان این است که انسان شعور خود را جزئی از شعور کل دانسته و اولویت را به شعور کل بدهد. به عبارت دیگر، روان سالم یعنی اینکه شخص بیشتر از خودش به منافع جامعه اش اهمیت بدهد؛ مانند تمام آن نکوپندارانی که خدمت به بشریت راعزیز می دارند. درچنین حالتی انسان احساس بسیار زیبایی دارد که شاید مناسب ترین کلمات برای توصیف آن : " آرامش و شادی درون " است.

قطره دریاست اگر با دریاست                 ورنه او قطره و دریا دریاست(مولانا)                                                                                                                                                                                                                                                                                                    از کتاب یک صفحه 208– دکتر مسعود ناصری               

تمام موجودات جهان به هم وابسته اند و هیچ موجودی به تنهایی معنا و مفهومی ندارد، زیرا اصلا" نمی تواند وجود داشته باشد. هر رویدادی (حتی تنفس و غذا خوردن) تمام موجودات را در تار و پود کلافی عظیم به هم پیوند می دهد. اینها بیان گر این واقعیت گریزناپذیرند که:

جهان موجودی یکپارچه است و یک کلاف کیهانی عظیم فضا-زمان را شامل می شود که در آن همه بر سرنوشت هم اثر گذارند. یک موجود هر قدر هم خود را تنها و جدا از دیگران احساس کند، هرگز از این مجموعه ی به هم تنیده جدا نیست.

نکته دیگر اینکه لازم نیست خود را جمع سلول هایی بدانیم که سرانجام محکوم به مرگ است. بهتر آن است خود را بخشی از کلاف کیهانی فضا-زمان به حساب آوریم که عمری برابر عمر جهان دارد. بنابراین مرگ معنی ندارد و نباید آنرا پدیده ای ترسناک بپنداریم.

اگر اجزای این بدن مدام در کلاف کیهانی باقی می مانند، دیگر مرگ یعنی چه؟

بهتر است سرنوشت خود را به سرنوشت جهانی گره بزنیم که به اعتقاد بسیاری ازلی است و خود را ازلی بدانیم.

                از کتاب یک صفحه –  دکتر مسعود ناصری

کمیت احساس رضایت در شخص نشان دهنده ی ماهیت وضع سلامتی اوست. شخص سالم بدون هیچ قید و شرطی می تواند واکنشی متناسب در تمام وضعیت ها نشان دهد، و برای احساس رضایت احتیاجی به یک وضعیت خاص ندارد.

              از کتاب روح هومیوپاتی صفحه  61–  سانکران

سلامتی عین آزادی، خودانگیختگی و بودن در زمان حاضر است، یک شخص بیمار قادر است فقط شرایط و وضعیت های خاصی را بپذیرد که باعث احساس رضایتش می شوند. همچنین سلامتی، فضایی به وجود می آورد که شخص در آن آزاد بودن و خود بودن را بدون قید و شرط احساس کند. او می تواند دیگران را همانطور که هستند بپذیرد بدون اینکه توقع داشته باشد آنها این یا آن طور باشند.

                از کتاب روح هومیوپاتی صفحه 59– سانکران

سلامتی آن گونه که من می بینم، آزادی انسان برای زندگی کردن در لحظه است و هدف زیستن را برآورده می کند. حالا می توان بینش هانه من را که معتقد است:  « انسان، مانند تمام موجودات، وسیله ای است در دست ذهن، و از طرف آن مأموریت ویژه دارد » را دریافت.

  از کتاب روح هومیوپاتی صفحه 28 - سانکران

انسان سالم کسی است که همزمان دو مشخصه ی مهم داشته باشد :

1 - خلاقیت        2- آرامش و شادی درون        

با این تأکید که هر خلاقیتی باید ابتدا نفع جامعه (شعور کل) را درنظر بگیرد و بعد نفع شخصی را. آرامش درون نیز وقتی سلامت آفرین است که از طریقی به دست آمده باشد که حق هیچ موجود دیگری ضایع نشده و حقوق کسی نیز مورد تجاوز قرار نگرفته باشد. هر آنچه بتواند به طور موقت یا دائمی یک یا هر دو مشخصه ی بالا را متأثر کند به عنوان «محرک» بیماری شمرده می شود و بدین ترتیب هر عاملی که بتواند به تداوم و ازدیاد خلاقیت وآرامش و شادی درون کمک نماید عامل مهم بهداشت به حساب می آید. دارو نیز در این پزشکی چیزی است که بتواند ناهنجاری های دومشخصه ی بالا را اصلاح نماید.

                                                    از کتاب یک صفحه 193– دکتر مسعود ناصری

بیماری چیزی موضعی نیست، تحت تأثیر قرار گرفتن یک اندام نیست، بلکه تمامیت حالات فرد در زمانی معین است، آن گونه که احساس می کند، فکر می کند، رفتار می کند، آنچه را دوست دارد، یا دوست ندارد و روی هم رفته چه مسائلی را می  تواند تحمل کند و چه مسائلی را نمی تواند تحمل کند. این حالات هستند که بایستی درمان شوند و نه اندام های موضعی.

              از کتاب روح هومیوپاتی صفحه 35 - سانکران

بیماری یک محدودیت دید است، نگاه کردن در یک محدوده تنگ است. فقط آگاهی از چنین توهمی می تواند آن را درمان کند، همان گونه که نور تاریکی را بیرون می کند. توهم را تنها آگاهی از بین می برد. بیشتر کاری که مراقبه، فلسفه و روان درمانی انجام می دهند، آگاه کردن شخص نسبت به دریافت غلطش از زمان حاضر است. بنیان هومیوپاتی هم بر همین اصل استوار است. آگاهی از توهم به وسیله دارو، یعنی در هومیوپاتی دارو بیمار را از خاستگاه وضعیتی که به توهم انجامیده آگاه می سازد. بنابراین اصل برهمان حقیقت استوار است: بیماری توهم است، آگاهی درمان است.      

 از کتاب روح هومیوپاتی صفحه61 -  سانکران

وابستگی یکی از مهمترین ریشه ها و علل ناهنجاری ذهنی است. وابستگی انسان ها را متکبر، خودمحور، زیاده طلب، حسود و بلندپرواز کرده و آنها را مستعد ناهنجاری های شدیدتر ذهنی می کند. در نظریه ی داناک گفتیم که ذهنیت منفی ناشی از ناسازگاری شعور است و هر چه شدت ناسازگاری بیشتر باشد استعداد ابتلا به بیماری های جدی تر نیز بیشتر می شود. عواملی مانند:

● از دست دادن یک عزیز

● شنیدن ناگهانی خبر ناگوار

● ترس ناگهانی، و

● نرسیدن به هدف

می توانند این افراد مستعد را دچار ناهنجاری ذهنی شدیدتری کنند که شدت آن به میزان وابستگی فرد و شدت محرک وارد شده دارد.

به غیر دل که عزیز و نگاه داشتنی است   جهان و هرچه درآن است واگذاشتنی است

                                                    (صائب تبریزی)

             از کتاب یک صفحه 205–  دکتر مسعود ناصری

بیماری چیزی از خارج نیست، بیرونی نیست، دیدگاهی است که ارگانیزم بر مبنای درکی که از وضعیت دارد، برای حفظ بقای خود، اتخاذ می کند. حالتی که ارگانیزم اتخاذ می کند بیماری است. بنابراین بیماری چیزی نیست که رفع آن لازم باشد، بلکه چیزی است که باید تغییر کند.

دیدگاه، سازگار شدن با یک وضعیت ویژه است و بایستی به شکل اصلی خود بازگردانده شود.

               از کتاب روح هومیوپاتی صفحه 41- سانکران

هدف نهایی بهداشت در پزشکی هومیوپاتی، حفظ خلاقیت، شادی وآرامش درون است. برای رسیدن به چنین هدفی، بهداشت به ترتیب اولویت سه بخش ذهن، روان و جسم توجه دارد. این طرز فکر متفاوت از برداشت پزشکی رایج است که تنها نگران میکروب است و هر از گاهی (آن هم بیشتر در دو دهه ی اخیر) صحبت از بهداشت روان می کند؛ راجع به بهداشت ذهن نیزتقریبا" بی تفاوت است. برای یک متخصص قلب تفاوتی ندارد که بیمارش دزد، آدمکش، بقال، معلم، یا یک بازاری باشد. تنها چیزی که برایش مهم است همان قلب است وبس. حداکثر توصیه ای که از نظر بهداشت روانی ممکن است به این بیمار شود این است که  عصبانی  نشود  و استرس نداشته باشد. آخر اگر می توانست عصبانی نشود طبعا می توانست از  گرفتگی عروق کرونری خود هم جلوگیری کند.پزشکی رایج نیازی نمی بیند به بیمار توصیه کند که مثلا" احتکار نکند از نگاه هومیوپاتی "بهداشت ذهن "هنگامی میسر است که انسان عاری از غرور، تکبر، خودخواهی، خودمحوری، حسادت، قدرت طلبی و زیاده طلبی باشد و آرزوهایش فراتر از حدود توانایی اش نباشد. "بهداشت روان" نیز وقتی برقرار است که انسان خود راجزئی از کل بداند، با همه ی انسان ها مهربان باشد، با طبیعت ( جامد،گیاه،حیوان ) سازگار باشد و بتواند ببخشد. "بهداشت جسم" عبارت است از همان نظافت خود و محیط ازآلودگی ها.                                     

ازکتاب یک صفحه 228–دکتر مسعود ناصری

یک انسان بیمار کسی است که احساس می کند فقط دنده یک ماشینش عمل می کند، و برای به دست آوردن احساس رضایت، فقط جاده هایی را که سر بالایی تندی دارند برای رانندگی انتخاب می نماید. چرا که در هر جاده ی غیر از آن، از ماشین ها ی دیگر عقب خواهد ماند. احساس عدم رضایت و شرایط لازم برای احساس رضایت، مهمترین دلایل بیماری هستند. طرف دیگر مسئله این است که سلامتی احساس رضایت بدون قید و شرط است، یعنی شخص بدون قید و شرط احساس رضایت می کند. به این معنا که شخص در لحظه زندگی می کند و واکنش اومتناسب با وضعیتی است که با آن روبروست.

از کتاب روح هومیوپاتی صفحه 59- سانکران

واقعیت شامل مجموعه ی درست ها و نادرست ها است. در برابر هر درستی یک نادرست وجود دارد که آن نیز به نوبه ی خود درست است. وقتی فقط درست یا فقط نادرست را در نظر میگیریم، تنها نیمی از واقعیت را در  بر می گیریم، که از کمال و یگانگی بی بهره است.

(هرمان هسه)        

            از کتاب یک صفحه 129–  دکتر مسعود ناصری

جهان ترکیبی از انواع دوگانگی هاست و این دوگانگی ها باید موجود باشند وگرنه واقعیت نمی تواند وجود داشته باشد، واقعیتی که از انتخاب بین این دوگانگی ها توسط ما شکل می گیرد. آشکار است که ذهن ما انتخاب را انجام می دهد. بنابراین، واقعیت جهان به ذهن ما وابسته است.

               از کتاب یک صفحه 97– دکتر مسعود ناصری

درمان، بازسازی سلامتی است. سلامتی موقعی به دست می آید که شخص از درک اشتباهی که از واقعیت داشته، آگاه شود. این آگاهی از روبرو شدن شخص با توهم ممکن می شود و این اساس قانون تشابه می باشد که هومیوپاتی بر آن پایه گذاری شده است.

                از کتاب روح هومیوپاتی صفحه 28- سانکران

دنیای بیرون تو ادامه ی دنیای درون توست، "خود" درون من عین "خود" درون توست و بیرون من همان بیرون توست. چون بیرون، ادامه  درون است، فضای به اصطلاح خالی نیز همان "من" است و "من" هر موجودی بخشی از یگانه "من" جهان. درست مثل دریایی که انواع کوزه ها درون آن باشند. شکل کوزه ها متفاوتند، ولی همه از یک "چیز" به نام سفال ساخته شده اند و "درون" و "بیرون" تمام کوزه ها همان آب است. "من" و "تو" وجود ندارد، چون هردو همان یگانه "من" جهانند. این پرده سفال گونه است که "من" را مستقل از "تو" جلوه می دهد و چون پرده بر افتد نه "تو" مانی و نه "من".

             از کتاب صفر صفحه 156–  دکتر مسعود ناصری

در طول درمان هومیوپاتی، گاهی بیماری های گذشته به مدت بسیار کوتاه و به ترتیب معکوس دوباره حادث می شوند، مثل فیلمی که آن را از عقب به جلو نمایش دهند. وقتی این اتفاق می افتد می دانیم که نه تنها بیماری های فعلی بلکه دلایل ابتلا به آنها نیز از بین رفته است و آینده سالمی در پیش می باشد.

 از کتاب روح هومیوپاتی صفحه 19- سانکران

کاربست هومیوپاتی به پزشک می باوراند که بدن انسان چیزی بیش از مجموعه اندام هاست. بی هیچ شباهتی با یک ماشین، بدن می تواند رشد کند، کارآیی داشته باشد و بدون هیچ اتکایی خود را معالجه کند. با توجه به این مفهوم، درمان کنندۀ هر کسی در درون خودش قرار دارد. پزشکان عهد باستان این قدرت طبیعی بدن را برای کنترل بیماری ها به خوبی می شناختند و واژۀ مناسبی برای آن داشتند که عبارت بود از : توانایی « شفا بخشی طبیعت ». این قابلیت شفا بخشی یکی از عملکردهای نیروی زندگی است، که هانه من آن را نیروی حیات می نامد. بیماری به وجود آمدن اختلال  در این  نیرو است. از  هر ده نفری  که زیر  باران  خیس می شوند فقط یک نفر مبتلا به ذات الریه می شود. بیشتر  باکتری ها  فقط زمانی  موثرند  که نیروی مقاومت و یا شفابخشی بدن تضعیف شده باشد.  از بین بردن باکتری ها ( بوسیله آنتی بیوتیک و داروهای دیگر ) هیچ عمل مثبتی در جهت افزایش نیروی دفاعی بدن انجام نمی دهد. هدف داروهای هومیوپاتی تصحیح اختلال در نیروی حیاتی و افزایش قدرت شفا بخشی بدن است. هدف آن از بین بردن علائم اندام های بیمار نیست؛ اختلال نیروی حیاتی را تصحیح می کند و نتیجتا" نیروی شفابخشی بدن اعاده می شود. بر مبنای هومیوپاتی، علائم بیماری، واکنش بدن در مقابل اختلال در نیروی حیات است.

                      از کتاب روح هومیوپاتیصفحه 17-  سانکران

کتاب های هومیوپاتی می گویند بالاترین سطح سلامتی را می توان با تجویز یک داروی درست تأمین کرد. این موضوع نادرستی است که در اکثر موارد جواب نمی دهد.  این موضوع متعلق به افراد خوش شانسی است که با ساختاری بسیار قوی متولد می شوند و شرایط توارثی خیلی خوبی دارند. وقتی این افراد برای درمان می آیند، عوارضشان  سطحی است و با دارویی که درست داده شود خیلی زود بهبود پیدا می کنند. این افراد بطور طبیعی تا بیش از نود سال عمر می کنند مگر اینکه اتفاق ناگواری برایشان پیش بیاید ( مثل تصادف یا مرگ تعدادی از نزدیکان وابسته و غیره ) و آنها مجبور به استفاده از داروهای شیمیایی شوند که موجب می شود سطح سلامتی شان پایین بیاید ، یا اینکه خودشان را با روش های نادرست زندگی آن قدر تحت فشارهای شدید قرار دهند که سلامتی شان تهدید شود. با این وجود اگر درمان به درستی انجام شود، این افراد به راحتی به درمان پاسخ می دهند و اغلب فقط با یک یا دو دارو .

            از کتاب سطوح سلامتی صفحه 29 - جورج ویتولکاس

انسان پول می خواهد، قدرت می خواهد، شهرت و زمین و روابط جنسی و نبود رنج می خواهد، انسان رهایی از پریشانی و تنش می خواهد. به هر حال اگر بر روی این خواسته ها بیشتر تعمق کنیم، به سادگی بدین پاسخ دست می یابیم که هر کس از طریق این امیال وخواسته ها، در جستجوی کیفیتی از وجود درونی است که سرور نامیده می شود. سروری که غیر شرطی بوده و استمرار داشته باشد - سروری که وابستگی اش به شرایط بیرونی بسیار اندک بوده و علیرغم تغییرات گذرایی که در گذشته ی ما به گونه یی رنگارنگ رژه می روند، ثابت و پایدار باشد. بعد از همه این حرف ها، این کاملا" روشن است که اگر فردی به دنبال تجربه محدود رفاه یا خوشی باشد، خواه در سطح وجود فیزیکی یا روانی و یا ذهنی، احتمال این که کیفیت سرور درونی خود را متجلی سازد منتفی خواهد بود.

 از کتاب علم شفا بخش صفحه  29 و30 -  جورج ویتولکاس

ارگانیسم انسان چیزی بیش از مجموعه ای از مولفه های فیزیکی است، این حقیقتی است که در لحظه ی تولد و مرگ رویدادی کاملا" تماشایی است. بر اساس همین حقیقت است که گمان برده شده « نیروی حیاتی» هوشمندی وجود دارد که ارگانیسم را در تمام سطوح، خواه کیفیت در بیماری یا سلامتی، جان می دهد ، هدایت می کند و تعادل را در آن برقرار می سازد.

  از کتاب علم شفا بخش صفحه 124 -  جورج ویتولکاس

بشر خواه به شکل جمعی و یا انفرادی، خود به خود هم از محیط زیست اش اثر می پذیرد و هم بر آن تأثیر می گذارد . همچنانکه ما به طور فزاینده از قوانین طبیعت دور  می شویم، حلقه معیوبی شکل  می گیرد که برای اصلاح آن نیازمند انرژی  و بصیرتی عظیم هستیم .

   از کتاب علم شفا بخش صفحه 34-  جورج ویتولکاس

اگر برفراز سرچشمه ی درد و رنج عاطفی، و ذهنی اندیشه کنیم، رفته رفته روشن می شود که چنین رنجی از دو منبع اولیه نشأت می گیرد : جاه طلبی های نافرجام و تعلقات در هم شکسته. این ویژگی ها بیان دیگری از خودخواهی و زیاده طلبی است. کسی که در جاه طلبی های خود خواهانه اش اعتقاداتی قدرتمند دارد، خود را آماده برای انواع دردها و رنج ها نموده است. به محض اینکه روشن شود جاه طلبی بیش از حد و غیر قابل دسترسی وجود دارد، فرد جاه طلب رنجی را تجربه می کند که تقریبا" متناسب با درجه اعتقادی است که به آن دارد . کاربرد مشابه آن برای شخصی است که محرکش زیاده خواهی است. شدت رنجی که پیامد از کف رفتن یک تملک است، تقریبا" با شدت وابستگی به آن تملک برابر است. بنابراین نتیجه ای که می توان گرفت این است که اگر فرد بخواهد از رنج های احساسی و ذهنی پرهیز کند،  باید فروتنی ، نوع دوستی و فارغ از منیت بودن را در خود پرورش دهد. به هر حال، این بدان معنا نیست که فرد باید مرتاض شده و از پاسخگویی به نیازهای ضروری فردی سرباز زند. بهترین شیوه برای متابعت از حداکثر سلامتی « راه میانگین طلایی » یونانیان قدیم است : نه چندان زیاد، و نه بسیار قلیل. افراط ممنوع. چنین اعتدالی بطور یکسان در هر سه سطح وجودی انسان (ذهنی –احساسی-فیزیکی) به کار می رود.

 ازکتاب علم شفابخش صفحه56و57- جورج ویتولکاس

ارگانیسم انسان به گونه ای طراحی گردیده که در هماهنگی و سازگاری با محیط زیست عمل کند . هدف از این طرح، ایجاد تعادل پویا (دینامیک)یی است که هم برای فرد و هم برای زیست محیط اش متقابلا" سودمند باشد. هر عدم تعادلی لاجرم منجر به ویرانی می شود، و این فرآیند هم بشر و هم جهانی که در آن زیست می کند را تضعیف می کند.

  از کتاب علم شفا بخش صفحه 33 -  جورج ویتولکاس

ارگانیسم انسان وجودی جداگانه از محیط و لزوما" مربوط به خودش نیست. تولد، زندگی و مرگ هر فردی  به طور جدا ناشدنی ناشی از موقعیت های گسترده تر فیزیکی، اجتماعی،  سیاسی و نیز تأثرات روحانی است. قوانینی که بر جهان فیزیکی حاکم است، جدا از قوانینی که حاکم بر عملکردهای موجودات زنده است، نمی باشد.

   از کتاب علم شفابخش صفحه 33 -  جورج ویتولکاس

سرکوب نشانه ها که ممکن است پیامد درمان های بدون فکر باشد، می تواند منجر به نقصان همگانی سلامتی در میان کل نژاد بشری شود. این را می توان در اعصار کهن که مکانیسم دفاعی بشر، توانایی بیشتری برای روبرو شدن با بیماری و درمان و بازسازی زخم ها نسبت به امروز داشته است، اثبات نمود. امروزه به سراغ پزشک رفتن میان نسل جوان بسیار شایع گردیده ، بنابراین، بخشهای عمده ای از جمعیت از دوران جوانی خود را در معرض سرکوب درمانی قرار می دهند. این امر می تواند دلیل موجهی برای اخطار ها و اعلام خطر های ابراز شده در طول چند نسل گذشته درباره ی رشد بیماری های حاد اخلاقی و فاسد باشد. حتی آشوب روحانی - روانی دنیای امروز ما می تواند پیامد  این رشد باشد، یعنی پیامد روش های درمانی سرکوب کننده ای است که بطور فزاینده ای طبیعتی قدرتمند دارد. کنت که یک پزشک آمریکایی است، در کتاب « نوشته های کوچک » این فاجعه را چنین تصور می کند : « امروزه در هیچ چهره ای چیزی آشکار نمی شود. هر چیزی که در چهره آشکار شود به سرعت سرکوب می شود. اگر این فرآیند بیشتر بپاید، نژاد انسانی از روی سطح زمین ناپدید

می شود . »

    از کتاب علم شفا بخش صفحه 52 - جورج ویتولکاس

موجود انسانی، از لحظه ی تولدش در زیست محیطی پویا زندگی می کند که همواره به شیوه های مختلفی ارگانیسم او را متأثر می سازد، و از اینرو او را مجبور می کند همواره جهت دست یابی به تعادلی پویا خود را تعدیل و تنظیم نماید. اگر محرکی قوی تر از مقاومت طبیعی ارگانیسم باشد، حالتی از عدم تعادل، همراه با نشانه ها و علائمی بروز می کند که به غلط بر آن برچسب « بیماری » زده اند.

 از کتاب علم شفا بخش صفحه 44 -  جورج ویتولکاس

دست نوشته کهن سومری به نام روح مقدس میثاق :

جسم خود را گرامی به دارید، چرا که معرف شما در این کیهان است. شکوه و جلال آن اتفاقی نیست. آن چهار چوبی است برای به انجام رساندن کار هایتان. چهار چوبی که روح، و روح درون روح بواسطه آن سخن بگوید. بدن و روح دو مرحله از واقعیت شما در فضا و زمان است. آنکه وحدت را نفی می کند، به گمراهی کشیده می شود. چرا که آن در درون است ... .

    از کتاب علم شفابخش صفحه 30 -  جورج ویتولکاس

وقتی ما سالم هستیم، بدنمان انرژی کافی برای حفظ تعادل و نگهداری آن برای نیازهای داخلی دارد و از طریق آن فرآیندهای فیزیولوژیکی و ساختار دفاعی به طور هماهنگ عمل می کنند. کم شدن انرژی از طریق هر عاملی که ایجاد تنش وفشار کند، منجر به اختلال در هموستاز و به هم ریختن فرآیندهای فیزیولوژیکی حیاتی می شود. این می تواند نهایتا" منجر به از بین رفتن هموستاز یا حتی مرگ شود. طولی نمی کشد که ساختار دفاعی که برای حفظ سلامتی به طور طبیعی و پیوسته در پس زمینه فعال است، قادر نخواهد بود تا تغییرات داخلی را به تعادل برساند و شروع به ایجاد علائم قابل  مشاهده برای حمایت از بخش حیاتی درونی بدن می کند . تنها وقتی که حالت نامتعادل درونی جدی شد، ساختار دفاعی، با شدت فعال می گردد و ایجاد علائمی می کند که بیمار آگاه شود. به عنوان مثال، وقتی بدن در معرض گرما یا سرما زیادی قرار بگیرد، ترموستات درونی وارد عملکردی مخالف برای سرد یا گرم کردن می شود، ولی اگر این عوامل فشار به مقاومت بدن غلبه کردند، آن وقت سرما خوردگی یا گرما زدگی بروز می کنند و در اینجا فرد از علائم بیماری آگاه می شود. اگر این علائم سرکوب شوند، آن وقت ما مستقیما" فعالیت ساختار دفاعی را از کار انداخته ایم و اختلال را وادار می کنیم تا به سطوح عمیق تر بدن، برود. برخورد آلوپاتیک با درمان بیماری در اکثر مواقع به صورت سرکوب است، در حالی که ساختار دفاعی سعی در حل مشکل می کند. آنچه ما باید هنگام مطالعه سابقه مشکلات بیمار  در نظر بگیریم این است که هیچ چیزی در بدن به طور تصادفی اتفاق نمی افتد. هر علامت، سندروم یا بیماری – چه حاد یا مزمن – دلیلی برای ظاهر شدن دارند و این بهترین را ه ممکن است که از طریق آن ساختار دفاعی بدن را حمایت می کند تا زنده بماند.

     از کتاب سطوح سلامتی صفحه 16 – جورج ویتولکاس

همانطور که همه ما می توانیم در زندگی روزانه خود مشاهده کنیم، انرژی و حس نشاط از یک روز به روز دیگر و حتی از ساعتی به ساعتی دیگر تغییر می کند. همه ما روز های خوب و روزها ی کمتر خوب داریم، لذا باید بدانیم وجود ما به طور دائم در جریانی پویا قرار دارد که ثابت نیست، بلکه در همان سطح اصلی خود ودر تمام اوقات،  بالا و پایین می رود. این بالا و پایین رفتن ها به علت تأثیر فشار های  خارجی و داخلی است .

    از کتاب سطوح سلامتی صفحه 25 – جورج ویتولکاس

موجود انسانی یک کل، و وجودی به هم پیوسته نه تکه پاره شده در بخش های مستقل است. علم پزشکی حجم عظیمی از اطلاعات را به روی هم انباشته است که مرتبط به کالبد شناسی (آناتومی)، فیزیولوژی، آسیب شناسی (پاتولوژی)، روانشناسی، روانپزشکی، بیوشیمی، بیولوژی مولکولی، بیوفیزیک و جزء آن است. متأسفانه هر یک از این شاخه های مطالعاتی، فرد را از زاویه  ای خاص مورد بررسی قرار داده  است. هیچ کس منکر این نیست که این مطالعات آزمایشگاهی مطالب بسیاری را روشن و آشکار ساخته اند که غالبا" هم مفید هستند. اما اینگونه بررسی ها هیچ نظریه ی بهم پیوسته  و روشنی درباره عملکرد یک انسان در تمامیت اش به ما ارائه نکرده اند - نه صرفا" در سطح مولکولی ، ونه در سطح اندامی وحتی در سطح روانشناختی – از اینرو پزشکی نوین دارای دیدگاهی چند پاره از انسان است. اگر کبد مبتلا شود چیزی برای کبد، و اگر آبریزش بینی پیش آید دارویی برای بینی تجویز می شود.

  از کتاب علم شفا بخش صفحه 42 -  جورج ویتولکاس

خنثی کننده های درمان هومیوپاتی :

آن چه ما تلاش می کنیم با یک داروی هومیوپاتی انجام دهیم، فعال کردن ساختار دفاعی است در جهت بهبود، به طوری که بتواند تعادل طبیعی یعنی هموستاز را درون بدون فرد حفظ کند. خنثی کننده یک نوع محرک اشتباه است، چون مزاحم فرد می شود به طوری که تعادل را به هم می زند و یک بار دیگر شروع به ایجاد علائمی می کند که قبلا" به دنبال واکنش اولیه داروی هومیوپاتی رفع شده بودند .

این عوامل عبارتند از :  

1- داروهای شیمیایی و واکسیناسیون : استفاده از داروهای آلوپاتی نظیر کورتون، پردنیزولون، آرامبخش، مسکن قوی، آنتی بیوتیک ها.

2- داروهای مخدر : از داروها ی تخدیری نظیر ماری جوانا، کوکائین، هروئین.

3- قهوه : ودیگر محصولاتی  که حاوی مقدار زیادی کافئین هستند و باید در حداقل استفاده شوند .

4- فشار های روحی یا احساسی شدید

5-  درمان دندان : در هنگام بعضی درمان های دندانی ترکیبی شرایط خنثی کننده ای که قبلا" گفته شد می تواند به وجود آید. جدا از تأثیر شیمیایی بی حس کننده های دندانی، بسیاری از مردم هنگام دیدن دندانپزشک  دچار فشار احساسی شدیدی می شوند. سیستم عصبی تحت فشار زیادی قرار می گیرد چون کار دندانپزشک روی دندان ها است و آن ها ارتباط نزدیکی با اعصاب دارند.  6 -  تکرار اشتباه داروها

7-  روش های درمانی دیگر : هر روشی که روی انرژی، فعالیت فیزیولوژیکی و عملکرد انسان تأثیر بگذارد می تواند مخل تأثیری داروی هومیوپاتی شود ودر نتیجه تا آن جا که ممکن است باید از آن دوری شود. بهترین را ه این است که بیمار قبل از استفاده از هر روش درمانی دیگر با هومیوپات خود مشورت کند.

8-  بوهای تند

9-  عوامل خنثی کننده دارو : قرار گرفتن دارو در معرض نور مستقیم آفتاب، سرما یا گرمای شدید، محیط مرطوب

ازکتاب سطوح سلامتی صفحه45و46– جورج ویتولکاس

دست یابی به سلامت یک پیش نیاز ضروری برای دست یابی فرد به هدف اصلی یا بنیادی زندگی اش می باشد : سرور غیر شرطی، چیزی که به فرد کمک می کند تا به کیفیات تکاملی متعالی تری نایل شود .

   از کتاب علم شفا بخش صفحه 30 -  جورج ویتولکاس