امروز بعد از گذشت سه و سال و نیم درمانم به پایان رسید و کاملا خودم را می توانم با فرزانه ی سه سال و نیم گذشته از لحاظ روحی و جسمی مقایسه کنم. سردرد های مکرری داشتم که در طول هفته چندین عدد قرص ژلوفن مصرف می کردم. به دلیل ترس ها و اضطراب های زیادی که در طول روز دائما تجربه اش می کردم باعث می شد که نتوانم کارهایم به درستی انجام دهم و حتی برای انجام کارها و تجربه های جدید حاضر به ریسک کردن و انجام دادن آن ها نمی شدم و حتی گاهی دچار حمله ی پنیک می شدم. در واقع فرزانه ی بعد از درمان سطح انرژی بالاتری دارد و با حس و حال و انگیزه ی بیشتری کارهایش را انجام می دهد:) قدردان و شکرگذار هستم بابت این سلامتی. و بسیار ممنونم از خانم دکتر قاضیانی و دوستان کلینیک بابت تمام حمایت ها و همراهیشان در طول مسیر درمان.
